O die tuin..

Wil je meer ontdekken over genade? Een aanrader, ga tuinieren!
Tuinieren is spiegelen. Het is jezelf tegenkomen.

Tenminste
als je er niet bij wegloopt,
als je niet met je gedachten al bij STRAKS bent in plaats van bij NU,
als je in een tempo leeft dat je het ziet,
als je het tot je door laat dringen.

Onaf
Een tuin is nooit klaar.
Heb je hier het onkruid bedwongen, moet je daar nodig snoeien.
Bijzonder nuttig voor wie bij zichzelf trekjes van perfectionisme of behoefte aan controle herkent. Onaf durven zijn is levenskunst.

Snoeien
Neem nou de rozen. Na de vorst moet er flink gesnoeid worden, want snoeien doet bloeien. Er is ruimte en lucht tussen de takken nodig om te groeien.
En oude takken moeten plaatsmaken voor nieuwe. Snoeien doet pijn.
Snoeien is ook niet eenmalig, maar terugkerend nodig. Zo snoeien dat de plant niet sterft, maar nieuwe scheuten gaat maken en zich weer herstelt.
Nog zo’n levensles. Wat is niet (meer) helpend, mag gesnoeid worden?

Voeden
En dan mesten.
Voeding, water en warmte, allemaal noodzakelijk om te kunnen groeien.
Waar haal jij voeding? Zorg je voor genoeg?

Wachten
Hele legers, niet te stuiten: mieren, rupsjes, luizen (groen, zwart, wit), wantsen, zaagkevertjes, bladwespen, met z’n allen op veldslag in mijn rozen.
Het gaat er heftig aan toe, beschadigde bladeren, halve knoppen weggevreten. Blijf van mijn rozen af ja!
Hoog tijd om al dat ongedierte te bestrijden.
Even gewacht, met die regen iedere keer, alle spuitsel zou er meteen afspoelen.

Volgen
Totdat ik op een zonnige middag achter in de tuin in het zonnetje zit te lunchen. Wat een gekwetter om me heen. Er zijn jonge musjes. Ze dartelen door het rozenperk. Kijk nou! Moeder mus pikt luizen van de rozenknoppen, hipt naar het jong en laat ze vallen in het opengesperde bekje.
Hier word ik dus nederig van. Hoezo, MIJN rozen!?
Voorlopig laat ik de mussen hun gang maar gaan. Ik zie wel!
Weer thuis na een paar dagen weg geweest.. Kijk nou, die rozen, wat een uitbundige bloei!
Volgen gaat over loslaten, uit handen geven en (ver)wachten.

Voeden en volgen
Verantwoordelijkheid nemen en loslaten!

Veel geleerd in de tuin.