Terug van vakantie, weer volop aan het werk.
‘Heb je het fijn gehad?’, ‘Ben je tot rust gekomen?’
Grote vragen, één zin is tekort.
Antwoorden kan in allerlei lagen.

Terug naar je basis
Het was nieuw gebied verkennen los van gebruikelijke zekerheden.
Onbekende omgeving, andere taal, andere gewoontes.
Jezelf uitdagen, grenzen verkennen in het risico durven nemen.
Je niet overschreeuwen, overvragen,
maar net dat stapje buiten je comfort zone,
en binnen de grenzen van je veiligheid.
Veiligheid op gevoelsniveau én veiligheid die past bij je lichaam.
Je enthousiasme afstemmen op hoe je lichaam reageert.
Zodat je kunt genieten.

Oefenen
Het was fijn en het was spannend.
Hoe fijn om de hele dag buiten te zijn.
Uit je hoofd, letterlijk bezig met het zoeken van
een volgende plek om je voet neer te zetten,
een plek die veilig is, die jou kan dragen.
Zo stap voor stap klimmen en afdalen in
het tempo dat je lichaam wijst.
Aandacht voor je ademhaling, op tijd pauzeren,
eten en drinken, echt leven bij de basis.

Onhandigheden (te automatisch ’t tempo van andere wandelaars volgen bijv.),
niet weten (hoe iets werkt bijv.),
niet voorzien (steilere weg, meer haarspeldbochten bijv.),
het komt allemaal langs.
Zonder afleiders of ooit aangeleerde overlevingsstijlen eerlijk zijn.
Oude angsten niet meer leidend, nieuwe ervaringen opdoen
in kwetsbaarheid, zacht en stevig.

Wat heb ik genoten
van strakblauwe luchten, vergezichten,
rijkdom van de schepping, het grote en kleine,
mooie ontmoetingen met mensen onderweg.
God was erbij, de Heere voorziet,
zo vaak op het juiste moment in ontmoetingen daar,
in steun en meeleven door mensen thuis.
En in de stilte, beelden in de natuur
verwijzend naar Zijn woord.

Wat heb ik veel geleerd, stappen voorwaarts gezet
in mezelf terugvinden na zoveel moeilijke jaren,
in wat nu bij mij past in deze levensfase.
Schaduw, licht en zonneschijn.

Verrijkend
Een reis van persoonlijke ontwikkeling en groei.
Het smaakt naar meer.