’s Avonds een rondje door de tuin gelopen. En ja wel, twintig tel ik er ongeveer! Gisteren waren het er vijftig!!!

Slakken
Naar mijn idee heb ik er álles aan gedaan om ze bij mijn planten weg te houden. Eierschalen erbij, koffiedik, bier, want die slakkenkorrels van vroeger mogen niet meer, te giftig. En die van nu, daar walsen de slakken vrolijk overheen. Lees ik iets over bieslook ernaast poten en lavendel. Vergeet het maar, kruipen ze bovenop. Vooral Echinacea‘s, leverkruid, zonnekruid moeten het ontgelden. Ik zal je niet vermoeien met wat ik allemaal heb geprobeerd. Tot nu toe pieterige zonnehoedsprietjes die zo hun best doen om te groeien, niet meer, niet minder.

Stemming
Zoveel regen doet de planten goed. Ja, en dus ook de slakkenvoortplanting. Wat overblijft is, vangen!
Soms verplaats ik ze naar de groencontainer, of naar de overkant van de weg; een 2e kans om zo te zeggen.
En soms ben ik er zo helemaal klaar mee! Oké jongens, korte metten dit keer. Iets met stemming of zo?!

Buiten en binnen
Irritatie, ongeduld, frustratie, oordeel, weerstand, verzet.
Thema’s die ook in onze binnenwereld kunnen zitten.
Hoe ik reageer op wat er om me heen gebeurt heeft vaak te maken met hoe ik het van binnen beleef.
Kan ik het uithouden met de omstandigheden? Een stapje verder, kan ik het uithouden met mezelf in die omstandigheden?
Wat maakt verdragen zo lastig? Omdat het anders gaat dan hoe ik wil. Misschien ook bang voor het onbekende, dat ik de controle, de afloop niet in handen heb. Herken je het?

Overweldigd
Dit wil ik niet, dit is niet leuk! Ik voel me overweldigd. Ik vecht er tegen, loop er van weg, doe of het er niet is.
Manieren die je in je jeugd konden helpen om op de been te blijven.
Het kan anders.
Je bent nu volwassen en in staat om keuzes te maken, ook over je emoties. Door ze (r)echt in de ogen te kijken, eventueel hulp te aanvaarden, ermee aan de slag te gaan.

Open eind
Het is (ik ben (nog)) niet zo als ik zou willen!
Vanavond maar weer slakken vangen..

Kan ik dat verdragen??