Zal ik met je delen hoe ik mijn uitstapje naar Vlieland vond?
Best spannend, zo’n eerste blog schrijven!

Slikken
Het waren die dagen dat half Nederland genoot van de zon en het warme weer. Nou, op Vlieland was het ijzig koud, waaide er een snijdende wind en was er nauwelijks zon te bekennen. Dat was slikken. Want wie mij kent, weet dat ik een groot liefhebber van zon en warmte ben. Hier had ik niet op gerekend. Hoe komen we die dagen door? Stiekem kan het dan gebeuren dat er een zaadje van jaloezie begint wortel te schieten. Die ander heeft het beter! Oei, het lijkt het echte leven wel.

Hoe reageer je?
Zo iets? ‘Dát mag niet, gauw wegstoppen, ik hoor dankbaar te zijn!’
Of ‘Niet zeuren, andere mensen hebben het zwaarder…!’
Wegstoppen of wegredeneren is niet handig. Onderhuids kan het blijven sudderen en op een onverwacht moment komt het alsnog naar buiten. Vaak heftiger dan je lief is.

Wat werkt wel?
Durf de rafelrandjes van je emoties er te laten zijn.
Kijk ze in de ogen. Praat erover. Eerlijk gezegd zijn we dat niet zo gewend.
Successen en mooie momenten delen gaat makkelijker. Mijn minder mooie kanten delen voelt kaal, naakt, kwetsbaar.

Hoe het ging?
We kozen een andere fietsroute om de tegenwind te lijf te gaan. We bleven lopen om ons warm te houden. We zochten beschutte plekjes om op adem te komen. In alle kilheid en kaalheid ontdekten we veel moois aan kleuren, vormen en geuren. Achter bochten van onbekende paden lagen nieuwe verrassingen. Zo ontdekten we de schoonheid van Vlieland.

En zeg nou zelf..
is zo ook niet vaak het echte leven? De kaalheid en schoonheid gaan vaak hand in hand, of je het wilt of niet. Het is de kunst om je kaalheid in al zijn kwetsbaarheid in de ogen te durven kijken. Om te gaan ontdekken wie jij bent, wat je energie geeft, waardoor je het allemaal aankunt.

Herken jij het?
Dat het soms even niet gaat zoals je graag zou willen? Dat alles kaal voelt? Misschien wel juist nu in deze onzekere (corona) tijd. Daar hoef je je niet voor te schamen. Het is echt zó menselijk! Kijk je emoties in de ogen.
Ga ermee aan de slag.

Wat heb jij nodig?
Hoe zorg jij voor voldoende energie?