op vakantie.
Wat past bij mij in een nieuwe levensfase, nu mijn kinderen uitgevlogen zijn?
Na 30 jaar vakantie als gezin?
Geen idee.

Hoe kom je er achter?
Door het te doen!
Uitproberen, ervaren, ontdekken hoe het is.

Deze zomer
gun ik me het experiment.
Het hoeft niet gelijk helemaal leuk of fijn te zijn.
Allerlei gevoel van ongemak, herinnering en rouw, niet voor weglopen,
het hoort erbij.
Want soms is het gewoon pittig.
Na het overlijden van Jan zijn nu ook m’n kinderen op hun plek.
Rouwen en nieuwe betekenis vinden.
Oefenen door het te doen.

Dus vooral
geen hoge eisen of verwachtingen hebben.
Elke verandering begint met de eerste stap.
Het feit dat ik het doe
vind ik voor nu genoeg.
En verder zie ik wel…

Open en nieuwsgierig
ontdekken,
een stap voorbij m’n comfortzone.
Tegelijk zorgen voor voldoende veiligheid.
Vertrouwd naast nieuw, dat heen en weer.
Genieten van wat er is in het nu.
Ruimte voor herinneringen van toen.
Dat allebei.

Samen of alleen?
Laatst een week met een groepsreis.
En nu een week alleen in een vakantiehuisje van aardige bekenden.

Ik ben benieuwd.

—

Vijf dagen later
Struinen door de duinen, langs de zee..
Stappen zetten voorbij je vertrouwde route,
zien wat er te beleven valt.

Op onbekend gebied
liggen verrassingen te wachten, om ontdekt te worden.

Onbevangen en nieuwsgierig
leven met verwachting.
In het hier en nu
speuren naar verrassingen, hoe klein ook.
Daar word je blij van!

In je eentje op verkenning in onbekend gebied.
Het is genieten.
Alleen op vakantie doet me goed.

Vooraf zag ik er tegenop
of ik het wel zou durven.
Ik ervaar het tegendeel.

Wat een reis.
Nooit te oud voor nieuwe stappen.
Overwinning op jezelf!

Dank aan wie me aanmoedigde met
ervaringsverhalen en enthousiasme.