In de stilte van het alleen zijn
ontstaat er ruimte voor iets nieuws.

Nieuwe inzichten bijvoorbeeld.
Je krijgt het zomaar aangereikt door de plek waar je nu bent.
Gratis!

Zie je het?
Neem je het cadeau in ontvangst?
Om uit te pakken, te overpeinzen en te proeven,
te laten wortelen in je hart?
De boodschap opgraven laagje voor laagje.

Te ontdekken
wat je verlangen is en
wat je mag opruimen, of een andere plek geven
om veerkrachtiger te kunnen leven,
met alles erop en eraan.

Niet te snel
denken dat je er bent.
Wie weet ligt er nog meer verborgen,
te wachten op je aandacht.
Neem je tijd. Het is een reis.

Wat een voorrecht
dat ik deze week in de gelegenheid ben een stukje verder te gaan op die reis.
Na vier jaar begeleide stiltedagen bij Mirjam van der Vegt
vorig jaar een dag alleen, nu een hele week.

Eigenlijk is het
voor iedereen een uitgezocht moment
om stiltetijd te zoeken in de overgang naar een volgende fase in je leven.

Bij een nieuwe baan bijvoorbeeld, een verhuizing, pas getrouwd, je kind voor ’t eerst of naar een nieuwe school, veranderingen in je relaties, dat je lichaam minder aankan dan voorheen, ….

Tijd nemen
voor het ongemak van het (nog) niet weten.
Hoe onprettig, het brengt je verder.
Het geeft ruimte om op verkenning te gaan
naar wat in deze nieuwe situatie bij je past,
wat nú binnen je bereik ligt.
Eén stap tegelijk!
Het maakt je leven rijker.
Dat gun ik iedereen.

En
wat je ontvangt is nooit bedoeld om alleen voor jezelf te houden.
Vanuit het gevuld zijn mag je uitdelen.
In die volgorde.
Zo strooi ik vandaag weer wat..