dat jij denkt..
Al die boomverhalen
best leuk en aardig,
maar sorry hoor,
eerlijk gezegd herken ik me daar totaal niet in.
Je moest eens weten hoe ik m’n best doe.
Áls je dan een metafoor zoekt in de natuur zou ik mijn leven eerder vergelijken met het beeld van riet,
met dat heen en weer in de wind,
dor, droog,
geknakt, uitgeblust
bij tijden.

Om moe van te worden,
ben er zo klaar mee.
Alsmaar doorgaan op de automatische piloot.
Onverwacht uitschieten tegen.., eigenlijk om iets kleins.
Achteraf je schuldig voelen, teleurgesteld, weer mislukt.
Goede voornemens, proberen, en steeds weer in dat kringetje, hoelang nog?
Dit is zo níet hoe ik het wil!
Niet dat ik het laat merken hoor,
nee zeg, stel je voor, gewoon doorgaan natuurlijk.
Maar in mijn hart..

Wat wil je wèl?
Verlang je naar rust,
nieuwe energie, meer veerkracht,
opgewassen zijn
tegen het op en neer van de dag?
Weet dat het kan!

En weet je ook,
dat je niet de enige bent? Zoveel vrouwen net als jij zijn op zoek.
Dat schrijf ik niet als dooddoener, maar als uitnodiging.
Want het is niet zo simpel tegenwoordig met alles wat op ons afkomt,
de hectiek van deze tijd.
Daarom hebben wij vrouwen elkaar nodig!

Begrijpelijk
dat ’t soms gewoon even niet lukt.
Zo logisch, want het hóort niet in je eentje,
we zijn niet geschapen voor ‘alleen’,
en het hóeft ook niet.

Samen komen we verder.
Ik nodig je uit, voor een huiskamermoment bijvoorbeeld,
samen met andere vrouwen.
Samen met een kop koffie of thee,
eens in een andere huiskamer, alleen dat al, hoe gezellig is dat.
En dan
samen delen, uitwisselen, herkennen, bemoediging, toerusting.
Of gewoon samen stil.
Kijk op www.marianhoutman.nl/agenda voor data.

Trouwens
de uitnodiging is er evengoed om eens één op één te praten over wat je bezighoudt,
als jij dát liever doet.

Weet je welkom!