Vandaag is de geboortedag van mijn lieve man.
Een dag van herinneren.

Leven met verlies en rouw,
in welke vorm dan ook
(verlies kent zoveel meer vormen dan die door de dood),
gaat over liefde en relatie.

Wat was het rauw die eerste tijd.
Gevoelens buitelden over elkaar,
ze horen erbij.
Rouw heeft impact op alle gebieden van je leven,
je denken, doen, voelen, willen.

Door jezelf toestemming te geven
het verdriet te doorleven
komt er langzamerhand meer innerlijke rust en
aanvaarding van wat onveranderlijk is.

Met vallen en opstaan
jezelf op alle lagen tegenkomen,
om op een dag te ontdekken
dat er meer ruimte is gekomen.

Zo verlies verweven met je levensverhaal.
Niet verwerken, wel bewerken
en herinneringen vasthouden.

Verder gaan betekent niet dat je vergeet,
betekent wel dat je het verweeft
en ruimte voelt te groeien naar
het leven er omheen.

Stapje voor stapje
met kalmte aanvaarden wat er is.
Jezelf toestemming geven weer te genieten.

Een zegen om zo verder te mogen leven.