Mijn dochter is getrouwd!
Wat was het een vreugdevolle dag!

Deze dagen denk ik aan een fragment van Khalil Gibran (1883-1931)
‘Pijl en boog, je kinderen zijn je kinderen niet’.

Over opdracht en grenzen in opvoeden
tot volwassene,
en loslaten,
ze hun weg laten gaan.

‘ ……….
Ze komen door je, maar zijn niet van je
en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe.
Je mag hen liefde geven, maar niet je gedachten,
want zij hebben hun eigen gedachten.
………..
Jullie zijn de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen worden weggeschoten.
De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige,
en hij buigt je met zijn kracht opdat zijn pijlen snel en ver zullen gaan.
Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter
een vreugde voor je zijn:
want zoals hij de vliegende pijl liefheeft,
zo mint hij ook de boog die standvastig is.’

De BOOGSCHUTTER is God!

Hij de Eigenaar,
rentmeester is mijn plek.

(foto uit 2003)